Project Spartan: Μια πρώτη ματιά
Ο νέος περιηγητής της Microsoft και των Windows 10 – Αξίζει τελικά τον κόπο;
Όπως είχαμε γράψει και σε προηγούμενο άρθρο μας, η Microsoft αποφάσισε να τερματίσει τη ζωή του Internet Explorer και να ξεκινήσει ένα καινούριο κεφάλαιο στη διαδικτυακή περιήγηση, ελεύθερο από τις αμαρτίες του παρελθόντος. Το όχημα γι’ αυτό το νέο ξεκίνημα το ονόμασε Project Spartan (αν και δεν θα είναι αυτό το τελικό όνομα του νέου περιηγητή) και ελπίζει με αυτό να ξανακερδίσει τη χαμένη πρωτοκαθεδρία που κάποτε είχε στους Internet browsers. Μια νέα προσέγγιση, μια νέα σχεδίαση – μινιμαλιστική και μοντέρνα – και πολλές νέες ελπίδες. Μια πρώτη ματιά λοιπόν, θα μας δείξει, αν η εταιρία έχει διδαχθεί από τα λάθη του παρελθόντος ή όχι.
Είναι γνωστό ότι η Microsoft υποσχέθηκε αλλαγές και στο παρελθόν και μάλιστα είχε προσπαθήσει να περάσει τις τελευταίες εκδόσεις του ΙΕ σαν μεγάλες αλλαγές που θα βοηθούσαν να μπει ο περιηγητής της σοβαρά στον ανταγωνισμό. Όλοι γνωρίζουμε πώς κατέληξε αυτό. Άρα, αξίζει ο Spartan την τόση φασαρία που έχει γίνει ή θα είναι η πιο δημοφιλής δικαιολογία για να κατεβάζουμε τον Firefox;
Σπαρτιάτης ναι, καλύτερος όμως;
Ο Spartan λοιπόν εννοεί να παραμείνει … Σπαρτιάτης. Επειδή ο Internet Explorer έχει τη φήμη του αργού, βαρύ και δυσκίνητου, η Microsoft θέλει να διορθώσει πρωταρχικά αυτή την εντύπωση. Η αλήθεια είναι όμως, ότι δε φαίνεται να το κατορθώνει.
Φαίνεται άραγε διαφορετικός ο νέος περιηγητής; Αυτό είναι σίγουρο. Έχει αυτό το “μοντέρνο” στυλ ή στυλ “metro“ή στυλ “universal” ή ό,τι φοριέται τελευταία (μέχρι να αλλάξει την άλλη βδομάδα). Και αυτό σημαίνει μινιμαλισμός και πάλι μινιμαλισμός. Στα εικονίδια, στα περιθώρια, στα χρώματα στο γενικότερο περιβάλλον (όποιος έχει πολύ πιπέρι βάζει και στα λάχανα).
Όμως τελικά το περιβάλλον δε γίνεται ούτε πιο μικρό ούτε πιο ευέλικτο από του ΙΕ, του οποίου το περιβάλλον, αντίθετα από τις περισσότερες γνώμες, είναι αρκετά συμμαζεμένο. Μάλιστα η στάνταρ γραμμή εργαλείων του Spartan πιάνει πιο πολύ χώρο από αυτήν του ΙΕ.
Όχι πολύ καλή αρχή λοιπόν και αρχίζουν να μας ζώνουν τα φίδια. Όλο αυτό το περιβάλλον τελικά γίνεται προβληματικό πιο κάτω. Στα κυλιόμενα και αναπτυσσόμενα μενού (και σε κάθε μενού που εμφανίζεται γενικώς), υπάρχει ένα αρκετά μεγάλο λευκό περιθώριο (κενό) μεταξύ τους. Αυτό σημαίνει ότι το συνολικό μενού είναι μεγαλύτερο και οι μπάρες κύλισης εμφανίζονται πολύ συχνότερα. Παρόμοια προβλήματα έχουμε και στις ρυθμίσεις, που είναι απλά μια μακροσκελής λίστα επιλογών με μεγάλα λευκά κενά ανάμεσα, ενώ θα ήταν καλύτερα οργανωμένη αν ήταν με ξεχωριστές ετικέτες (tabs) ή υπό-μενού.
Το άλλο θέμα με τις ρυθμίσεις είναι ότι είναι “κολοβωμένες” παρουσιάζοντας μόνο τμήμα των ρυθμίσεων που υπάρχουν στον ΙΕ. Βέβαια ο Spartan είναι ακόμη σε κατάσταση προεπισκόπησης (pre-A😉 και ίσως δεν έχουν ολοκληρωθεί, γιατί αν αυτό έγινε για λόγους μινιμαλισμού …. την κάτσαμε τη βάρκα. Αυτή τη στιγμή πάντως, δε μπορεί κάποιος να κλείσει τον εντοπισμό (geolocation), δε μπορεί να ρυθμίσει την ασφάλεια λεπτομερώς (όπως γινόταν στο Internet Options του IE11) και δε μπορεί να δει τις ρυθμίσεις της αυτόματης συμπλήρωσης (autocomplete). Nice job.
Επειδή όμως είμαστε στην έκδοση “demo” (δεν ξέρω αν ξέρετε το ανέκδοτο με τον Bill Gates, την κόλαση και το demo), ίσως λείπουν διάφορες λειτουργίες. Δεν έχουμε ιστορικό (history), δε βλέπουμε τι κατεβάζουμε (Downloads view) και οι σελιδοδείκτες δε συμπεριφέρονται πάντα σωστά. Αυτές οι δυνατότητες υπάρχουν βέβαια στο περιβάλλον του Spartan, αλλά για την ώρα είναι απενεργοποιημένες ή δε λειτουργούν ακόμη όπως θα έπρεπε.
Σπάσιμο, σπάσιμο, σπάσιμο
Αυτό ακριβώς φαίνεται να επαναλαμβάνεται στο τρίο των κυριότερων και πιο σημαντικών νέων λειτουργιών του Spartan, την Cortana, τις σημειώσεις (markups) και την όψη ανάγνωσης (reading view).
Η δυνατότητα να σημειώνουμε εντός του περιηγητή (πάνω στις σελίδες δηλαδή) μπορεί να είναι μια από τις πιο ενδιαφέρουσες ιδιότητες του Spartan, δεδομένου ότι η Microsoft πάντα λέει ότι τα Windows είναι πάνω απ’ όλα η καλύτερη επιλογή για ένα εργασιακό περιβάλλον. Όμως κι αυτό το χαρακτηριστικό αυτή τη στιγμή μοιάζει “μισοψημένο”.
Η ενεργοποίηση του markup γίνεται με το πάτημα ενός πλήκτρου αλλά γίνεται μόνο με τρεις τρόπους: λεπτό μαρκαδόρο, χοντρό μαρκαδόρο και μπλοκ κειμένου. Η λειτουργία αποκοπής δε φαίνεται να λειτουργεί και η λειτουργία σβησίματος εργάζεται όποτε θέλει. Η ενοποίηση και συνεργασία με το OneNote θεωρείται δεδομένη, αλλά αυτή τη στιγμή δε λειτουργεί, με κάθε προσπάθεια να στείλει κανείς μαρκαρισμένες σελίδες στο OneNote, να καταλήγει σε μήνυμα λάθους. Μπορούμε μόνο να σώσουμε μαρκαρισμένες σελίδες για αργότερα.
Η Cortana από την άλλη, λάμπει δια … της απουσίας της. Εμφανίζεται που και που μόνο στη γραμμή αναζήτησης και για περιορισμένα αποτελέσματα, όπως, ο καιρός και η χρήση του Windows Search για την ενεργοποίηση της Cortana δεν καταλήγει σε καμιά περίπτωση να ενεργοποιεί τον Spartan.
Βέβαια η Cortana έχει όντως την ικανότητα να καλείται μέσω “δεξιού κλικ” σε λέξεις ή συνδέσμους μέσω του “Ask Cortana“, ώστε να μας δώσει ορισμούς ή, στην περίπτωση των διευθύνσεων να δώσει οδηγίες. Αυτού του είδους η λειτουργία είναι καλή και δουλεύει σωστά, αλλά βρίσκεται ένα βήμα πίσω από το OS X, που περιλαμβάνει το ίδιο σύστημα αναζήτησης και παρουσιάζει τα αποτελέσματα πιο καλά οργανωμένα και πιο όμορφα μέσα σε ένα αναδυόμενο πλαίσιο (pop-up). Ο Spartan από την άλλη, εμφανίζει τα αποτελέσματα στο δεξί πάνελ που καταλαμβάνει ολόκληρο το ύψος της οθόνης ακόμη κι αν τα αποτελέσματα είναι μερικές λέξεις.
Είναι εύκολο επίσης να μπερδέψουμε την Cortana. Για παράδειγμα, δε δέχεται μη ολοκληρωμένες διευθύνσεις, οπότε μην περιμένετε να βρείτε μια τοπική διεύθυνση αν δεν έχετε πλήρη στοιχεία. Και το δεξί κλικ στη λέξη “Microsoft’s” αντί για “Microsoft” καταλήγει σε μηδενικά αποτελέσματα.
Είμαστε λοιπόν 2-0 και προχωράμε. Τελικά η τελευταία νέα και σημαντική προσθήκη του Σπαρτιάτη φαίνεται να λειτουργεί αρκετά καλά – Η όψη ανάγνωσης (Reading View) είναι καλή. Δεν προσφέρει κάποια παραμετροποίηση, αλλά απλοποιεί τις σελίδες που βλέπουμε, χωρίς να τις απογυμνώνει αφαιρώντας εικόνες ή άλλο σημαντικό περιεχόμενο.
Επίσης ο Spartan έχει αρκετή νοημοσύνη για να καταλάβει τι μπορεί και τι δε μπορεί να ιδωθεί σε κατάσταση Reading View και δεν ενεργοποιεί τη λειτουργία σε σελίδες με πολλές στήλες, για παράδειγμα, κάτι που θα έφερνε σύγχυση στο μάτι. Μια δυνατότητα για ανάγνωση εκτός σύνδεσης (offline reading view) είναι επίσης στα σκαριά, αλλά δεν είναι ακόμη διαθέσιμη.
Και κάτι ακόμη, άσχετο με τις παραπάνω λειτουργίες, αλλά άξιο μνημόνευσης: η ενσωμάτωση των επεκτάσεων (extensions) δεν έχει προβλεφθεί ακόμη. Αυτό κάνει την απόφαση της Microsoft να εμφανίσει το Spartan σαν στάνταρ περιηγητή των Windows 10 κάπως περίεργη, δεδομένου ότι η έλλειψη επεκτάσεων θα κάνει το πρόγραμμα ακόμη πιο δύσχρηστο σε πολλούς χρήστες.
Απόδοση
Ο Spartan έχει μια μηχανή μέσα του που ονομάζεται Edge. Είναι καινούρια, τρόπος του λέγειν, αν και στην ουσία είναι μια παράλλαξη της Trident που είναι η μηχανή του Internet Explorer, αλλά βελτιωμένη προκειμένου να υποστηρίζονται καλύτερα και ταχύτερα οι λειτουργίες στη χρήση του διαδικτύου. Το σίγουρο είναι ότι η απόσταση ανάμεσα στις δύο μηχανές θα μεγαλώσει με τον καιρό, δεδομένου ότι η Trident δε θα έχει άλλες αναβαθμίσεις σε αντίθεση με την Edge.
Για την ώρα όμως, οι μετρήσεις δείχνουν ότι τα πράγματα δεν είναι και τόσο ρόδινα και η νέα μηχανή δε μοιάζει να αποδίδει καλύτερα από την παλιά. Παρακάτω παραθέτουμε τρεις πίνακες συγκριτικών μετρήσεων απόδοσης που έγιναν από το Peacekeeper Web-browsing benchmark, the Oort Online 3D (μετρήσεις για online 3D gamming) και το Octane Javascript.
Όπως βλέπουμε στα δύο πρώτα τεστ, ο Spartan αποδίδει ελαφρώς κατώτερα από τον ΙΕ 11 (δε συζητάμε για συγκρίσεις με τους Firefox, Chrome), ενώ τα πάει πολύ καλά σε διεργασίες που έχουν να κάνουν με χρήση Java όπου ισοφαρίζει με τον Firefox και αυτό το τελευταίο είναι άκρως σημαντικό, δεδομένου ότι η Java είναι ευρέως χρησιμοποιούμενη.
Η αλήθεια είναι ότι παρόλα όσα δείχνουν τα benchmarks, η γενικότερη αίσθηση από τη χρήση του Spartan είναι πολύ καλή, με ταχεία απόκριση ακόμη και σε φορτωμένες σελίδες που σε πολλά σημεία φτάνει τον Chrome. Οι πολλαπλές σελίδες (tabs) τελικά των επιβραδύνουν, αλλά πρέπει να ξεπεράσουν τις 15.
Αυτός ο Σπαρτιάτης δεν είναι ετοιμοπόλεμος τελικά
Ο νέος περιηγητής των Windows 10 μπορεί να ορισθεί με μία λέξη: χλιαρός. Παρόλη τη φασαρία για το νέο περιβάλλον και τη μηχανή Edge, που κάνουν να φαίνεται ότι ο Spartan είναι ένα θαρραλέο βήμα προς τος μέλλον, στην πραγματικότητα το πρόγραμμα είναι απλά ένα παρακλάδι του Internet Explorer και μάλιστα ημιτελές. Η απόδοσή του δεν είναι και αλματώδης σε σχέση με το παρελθόν (ΙΕ 11) και οι νέες λειτουργίες που σκόπευαν να κάνουν τη διαφορά είναι ημιτελείς.
Το πιο ανησυχητικό όμως είναι το τι πραγματικά είναι ο Spartan. Ο Spartan δεν είναι τελικά (όσο κι αν μοιάζει) μια εξέλιξη του ΙΕ που θα είναι καλύτερη. Είναι μια εντελώς καινούρια πρόταση όσον αφορά το διαδραστικό περιβάλλον, επηρεασμένη υπερβολικά από το μοντερνιστικό μινιμαλισμό (ή το μινιμαλιστικό μοντερνισμό αν σας αρέσει καλύτερα), κάτι που, αν και αισθητικά φαίνεται απλό, κάθε άλλο παρά είναι απλό.
Είναι μάλλον μπερδεμένο και χοντροκομμένο κι ο περιηγητής τελικά μοιάζει κάπως με σύνθεση από Lego. Δεν είναι ότι τα κομμάτια δεν ταιριάζουν καλά μεταξύ τους, όσο ότι η τελική αισθητική είναι “χοντροκοπιάρικη“. Κάτι σαν να συγκρίνεις το παιχνίδι Lego Batman με το κανονικό παιχνίδι. Και το τελικό αποτέλεσμα είναι κακό όσον αφορά τη χρήση του για περιήγηση στο Διαδίκτυο.
Ναι συμφωνώ, αυτή είναι μια πρώτη εικόνα μιας πρώτης έκδοσης για λόγους προεπισκόπησης και μόνο και οπωσδήποτε θα υπάρξουν ενημερώσεις (με το κιλό). Όμως η τελική διάθεση των Windows 10 είναι προ των πυλών και ο Spartan φαίνεται να απέχει πολύ από την ολοκλήρωσή του. Οι φαν της Microsoft που ελπίζουν ότι η εταιρία θα φτιάξει ένα πρόγραμμα που θα μπορούν τελικά να χρησιμοποιήσουν αντί για το Firefox καλό θα είναι να μην κρατάνε και την ανάσα τους.
from Elichord
