Δεν είναι μόνο η Κίνα η οποία θέλει να μειώσει την ανωνυμία στο διαδίκτυο (μιλώντας βέβαια για άλλη κλίμακα σε προσβάσεις και ελευθερία του λόγου…), μα κάτι τέτοιο φαίνεται να προσπαθεί να κάνει και η Αυστρία!
Σύμφωνα με ένα προσχέδιο νόμου το οποίο κατατέθηκε, ο οποιοσδήποτε χρήστης θέλει να σχολιάσει σε ένα μεγαλύτερης κλίμακας site, θα πρέπει να χρησιμοποιήσει το πραγματικό του ονοματεπώνυμο, μα και την διεύθυνση κατοικίας του.
Διαβάστε επίσης: Εφαρμογές για την ψυχική υγεία μοιράζονται τα προσωπικά δεδομένα των χρηστών τους!
Θα μπορεί ακόμη να χρησιμοποιεί ένα ψευδώνυμο δημοσίως, μα σε περίπτωση που θεωρείται πως προσβάλλει άλλους χρήστες ή παραβαίνει το νόμο με τον οποιονδήποτε τρόπο, οι αρχές θα είχαν έναν πολύ εύκολο τρόπο να φτάσουν σε αυτόν.
Οι εταιρείες οι οποίες δεν τιμούν το νόμο θα μπορούσαν να έρθουν αντιμέτωπες με πρόστιμα τα οποία αγγίζουν μέχρι και τα 500,000 Ευρώ (!) εάν δεν συμμορφωθούν, και το διπλάσιο με την επανάληψη του ατοπήματος. Αυτό αφορά ιστοτόπους οι οποίοι έχουν πάνω από 100,000 δηλωμένους χρήστες, έχουν έσοδα πάνω από 500,000 Ευρώ ετησίως, ή λαμβάνουν χορηγίες από τον τύπο άνω των 50,000 Ευρώ. Επίσης, θα υπάρχουν εξαιρέσεις για ιστοτόπους ηλεκτρονικού εμπορίου, όπως επίσης και για αυτά τα οποία δεν λαμβάνουν χρήματα από τις διαφημίσεις ή το περιεχόμενό τους.
Σε περίπτωση που περάσει και εγκριθεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση, ο νόμος θα μπει σε ισχύ το 2020.
Υπάρχουν κάποιες ανησυχίες για τον προσχέδιο αυτό, βέβαια, και πολλές εξ’αυτών κινούνται γύρω από τις εξαιρέσεις οι οποίες τίθενται.
Διαβάστε επίσης: Τέλος ο αριθμός των likes στα post στο Ιnstagram;
Υποτίθεται πως δίνεται στα μικρότερα sites μια ευκαιρία να μεγαλώσουν προτού θέσουν περιορισμούς στους χρήστες τους, αλλά ίσως μπορούν και να προστατεύσουν τις κοινότητες οι οποίες έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να κάνουν επιθετικά σχόλια, όπως ομάδες μίσους, οι οποίες έχουν μικρές βάσεις και καθόλου διαφημίσεις. Υπάρχει ακόμη και μια πιθανή σύγκρουση ενδιαφερόντων, μιας και ο νόμος μπορεί να προστατεύσει κόμματα τα οποία είναι στην κυβέρνηση και εκφράζουν ρητορική μίσους, σαν το αυστριακό Freedom Party, το οποίο είναι ένα ακροδεξιό κόμμα.
Φυσικά, όπως πάντα, τίθεται αυτή η σχετικά απλή ερώτηση για την ιδιωτικότητα. Παρ’ότι θα απαιτούνταν ονόματα και διευθύνσεις, προκειμένου να αποθαρρυνθεί κανείς ο οποίος θα ήθελε να βλάψει, να προσβάλλει, και να κηρύξει ρητορική μίσους, θα μπορούσε επίσης να αποθαρρύνει και ανθρώπους οι οποίοι θα ήθελαν να βγουν μπροστά με διαφωτιστικές ιστορίες και απόψεις που θα μπορούσαν να βοηθήσουν. Επιπροσθέτως, αυτό θα μετέτρεπε τις ιστοσελίδες σε πιθανά…χρυσωρυχεία για hackers και εισβολείς, οι οποίοι σε περίπτωση που θα μπορούσαν να μπουν σε μια βάση δεδομένων εξ’αυτών των ιστοσελίδων, θα μπορούσαν να έχουν πρόσβαση σε προσωπικά δεδομένα για χιλιάδες, ή και εκατομμύρια χρηστών. Έτσι, η σκέψη αυτή αποτελεί δίκοπο μαχαίρι για την ελευθερία της έκφρασης και του λόγου…