Google – Το νέο εργαλείο Τ.Ν. της μετατρέπει το πρόσωπό σας σε Emoji

Η Μηχανική Εκμάθηση (Machine learning) and the Τεχνητή Νοημοσύνη (artificial intelligence), τα τελευταία χρόνια, έχουν αρχίσει να κάνουν όλο και περισσότερα πράγματα που πριν δεν θα φανταζόμασταν. Επεξεργάζονται τις πληροφορίες που καταναλώνουμε, τις δουλειές που έχουμε και τελικά την ίδια την ύπαρξή μας (και όχι δεν μιλάω για τον Terminator εδώ). Είναι απλά ζήτημα χρόνου μέχρι οι υπολογιστές μας να γίνουν πολύ πιο έξυπνοι από εμάς και να πάψουν να μας χρειάζονται. Η Τ.Ν θα το επιτύχει αυτό.

Κι έτσι, το πιο πρόσφατο εργαλείο της Google, μιας εταιρίας που ασχολείται πολύ σοβαρά με τη Μηχανική Εκμάθηση (Μ.Ε), δεν σκοπεύει να αντικαταστήσει το γιατρό μας (ακόμη), αλλά μάλλον να μας διασκεδάσει με το να μετατρέψει το πρόσωπό μας σε Emoji.

Βρίσκεται μέσα στην εφαρμογή της Allo, που χρησιμεύει για γραπτές συζητήσεις (chatting) και χρησιμοποιεί Μ.Ε. Όταν λοιπόν ανοίγουμε τα αυτοκόλλητα της εφαρμογής για να στείλουμε μια απάντηση, υπάρχει και μια απλή επιλογή: “Turn a selfie into stickers” (μετατροπή μιας Selfie σε αυτοκόλλητο).

Τραβάτε λοιπόν μια Selfie και μετά, οι αλγόριθμοι της εφαρμογής αναλύουν το πρόσωπό σας, σαρώνοντας όλα τα χαρακτηριστικά του, για να σας δώσουν διάφορες εκφράσεις σχεδιασμένες από τον κομίστα Lamar Abrams, σχεδιαστή γνωστών σειρών από κόμικς όπως το το «Steven Universe».

Εννοείται ότι υπάρχουν εκατοντάδες μύτες, μάτια αυτιά και άλλα χαρακτηριστικά για να προσθέσετε στην εικόνα σας. Όπως λέει η Google, υπάρχουν πάνω από 563 τετράκις εκατομμύρια (!) συνδυασμοί που μπορεί να δημιουργήσει το εργαλείο με τη φάτσα μας.

Άπαξ και δημιουργηθεί η αρχική καρικατούρα της εικόνας μας, μπορούμε μετά να κάνουμε αλλαγές. Έτσι μπορούμε να προσθέσουμε γυαλιά, να αλλάξουμε μαλλιά και άλλα παρόμοια. Μετά κι από αυτό, η εφαρμογή δημιουργεί 22 (!) διαφορετικά ενσταντανέ της τελικής φιγούρας.

Το εργαλείο φτιάχτηκε αρχικά για να δοκιμαστεί το κατά πόσον μπορούσε να δημιουργηθεί ένα καρτούν από το πρόσωπο κάποιου. Όμως το να δημιουργήσεις απλά ένα καρτούν από τη φάτσα κάποιου, δεν είναι αυτοσκοπός, σύμφωνα με τον Jason Cornwell που κατευθύνει το τμήμα των πρότζεκτ επικοινωνίας της Google. «Πώς φτιάχνεις κάτι που όχι μόνο σου μοιάζει, αλλά δείχνει αυτό που θέλεις να προβάλεις τελικά με τον εαυτό σου; Αυτό είναι ένα ενδιαφέρον πρόβλημα. Έχει να κάνει με την Μ.Ε, την οπτική των υπολογιστών και την ανθρώπινη έκφραση. Κι εκεί είναι που προστέθηκε η Jennifer. Για να προσφέρει καλλιτεχνικές κατευθύνσεις, ως προς το πώς αντιλαμβανόμαστε τον εαυτό μας.»

Δείτε ακόμη: Bitmoji, φτιάξε τον εαυτό σου σε emoji 

Η αναφορά είναι για την Jennifer Daniel, την καλλιτεχνική διευθύντρια που έγινε διάσημη με τη σχεδίαση της παρουσίασης που έκανε για το Bloomberg Businessweek, με αναφορά στην εποχή του Richard Turley, και μετά δούλεψε για λίγο στο γραφιστικό τμήμα των New York Times. Όπως λέει κι η ίδια, «Τα σκίτσα βοηθούν να εκφράσουμε αισθήματα που οι Selfie δεν μπορούν». Οι Selfie είναι, εξ ορισμού, ένας τρόπος εξωραϊσμού της φάτσας μας. Τα Emoji από την άλλη, είναι η υπερβολή με την οποία θέλουμε να τονίσουμε το πώς νιώθουμε. Γι’ αυτό το σκοπό είναι αστεία. Ο συνδυασμός των δύο λοιπόν, μπορεί να αποδώσει φοβερά αποτελέσματα.

«Ο σκοπός εδώ δεν είναι η ακρίβεια. Είναι το να βοηθήσεις κάποιον να σχεδιάσει κάτι που να εκφράζει το πώς βλέπει τον εαυτό του με έναν αστεία υπερβολικό τρόπο». Έτσι, ο χρήστης δημιουργεί ένα Emoji του εαυτού του με τρόπο που να βλέπει τον εαυτό του σε αυτό και οι φίλοι του επίσης, να τον αναγνωρίζουν.

Το όλο πρότζεκτ αντιπροσωπεύει μια από παλιά υπαρκτή προτεραιότητα για τη Google – το να μπορέσει να εφαρμόσει τη Μηχανική Εκμάθηση σε όλο και περισσότερα στοιχεία κι εμπειρίες της καθημερινότητάς μας. Και η λογική πίσω από αυτό, είναι επικίνδυνα ελκυστική: η Google κατέχει τα πρωτεία στη Μ.Ε και θέλει να την κάνει κάτι το απόλυτα απαραίτητο σε εφαρμογές και ιστοσελίδες (αρχικά), έτσι ώστε τα προϊόντα της (software και hardware) να αποκτήσουν ένα τεράστιο προβάδισμα έναντι των ανταγωνιστών της.

Και πάνω σ’ αυτές τις αρχές, το Google Allo έχει γίνει το δοκιμαστήριο κάθε είδους από καινοφανείς τεχνολογίες πάνω στη Μ.Ε. «Αυτό που κάνουμε με το Allo, είναι το πώς να καλυτερέψουμε την ανταλλαγή μηνυμάτων. Από του να πούμε το σωστό, μέχρι του να επιδείξουμε το σωστό συναίσθημα και έκφραση, τη σωστή στιγμή», λέει ο Cornwell.

Κάτι που μοιάζει λίγο τρομακτικό, αν σκεφτούμε ότι ίσως το Allo να προσπαθεί να μας αντικαταστήσει σε μια συζήτηση σαν να είμαστε περιττοί. Στην πρακτική εφαρμογή της όμως, η εφαρμογή αυτών των τεχνολογιών μοιάζει εντελώς αναπόφευκτη.

Όταν λοιπόν, κάποιος θα σας στέλνει ένα μήνυμα, το Allo θα προτείνει γρήγορες έτοιμες απαντήσεις βασισμένες στις μέχρι τώρα αντιδράσεις σας στις συζητήσεις. Ή, αν έχετε μια ομαδική συζήτηση, το Allo θα εμφανίσει μια λίστα από αστεία GIF που θα μπορείτε να στείλετε σε όλους. Η ιδέα εδώ, δεν είναι να μας αντικαταστήσει εντελώς, αλλά μάλλον να επαυξήσει και βελτιστοποιήσει τις δυνατότητές μας (για την ώρα).

«Σκεφτόμαστε παρόμοια και σε άλλους τομείς όπου η τέχνη συναντά την Μ.Ε», είπε ο Cornwell, μην αποκαλύπτοντας όμως τι άλλο ετοιμάζει η Google. Το μόνο που πρόσθεσε, είναι ότι θα έλθουν πολλά ακόμη διαφορετικά Emoji σχεδιασμένα από άλλους καλλιτέχνες με διαφορετικές αντιλήψεις και οπτική. Και μάλιστα θα είναι τόσο διαφορετικές, που θα σας επιτρέπουν να ξαναφτιάξετε τον εαυτό σας με τη μορφή σκύλου π.χ.

Δείτε ακόμη: Μετατρέψτε το πρόσωπό σας σε Emoji με αυτή την εφαρμογή

Αυτό που πρόσθεσε ο Cornwell, είναι ότι το όλο πρότζεκτ αντιπροσωπεύει την τομή μεταξύ τέχνης και μηχανικής. Στην τελική, μόλις που έχουμε αρχίσει να σκαλίζουμε την επιφάνεια του τι μπορεί να κάνει η Μηχανική Εκμάθηση για μας. Αν ο Λεονάρντο ντα Βίντσι ζούσε σήμερα, η Μόνα Λίζα δεν θα υπήρχε με τη μορφή που την ξέρουμε. Το όλο θέμα είναι κατά πόσον αυτό είναι καλό, μιας και η τέχνη του σήμερα δεν έχει τη διαχρονικότητα του κλασικού, αλλά την απλή αύρα του εφήμερου. Οπότε, αν ο Λεονάρντο ζούσε, θα είχαμε καθόλου Μόνα Λίζα;

Το θέμα δεν είναι πόσο αισθησιακά και τεχνολογικά πολύπλοκη θα ήταν, όσο το αν θα μπορούσε να έχει διαχρονικότητα, κάτι που δυστυχώς δε μοιάζει να είναι ίδιον γνώρισμα της εποχής μας. Και η αλήθεια είναι ότι έχουμε πάρα πολύ καιρό να δούμε κάτι που πραγματικά να αξίζει από τους καλλιτέχνες του σήμερα που έχουν πέσει σε φθηνό εντυπωσιασμό προκειμένου να τραβήξουν την προσοχή και τα φώτα της δημοσιότητας, σε μια κοινωνία μπουχτισμένη που (νομίζει πως) τα έχει δει όλα. Και ως προς αυτό, θα διαφωνήσω με την ιδέα ότι η Google, «άσε ρε μάνα κάνει τέχνη» που έλεγε κι ο υπέροχος (τότε) Χάρι Κλιν.

Αλλά πάλι, ποιος είμαι εγώ να κρίνω;

Από Elichord