Google Pixel C: εμπρός στο δρόμο που χάραξε το iPad Pro.
Αρχίζουν δειλά-δειλά να πληθαίνουν τα «γίγα-tablet» που θυμίζουν υβρίδιο λάπτοπ και ταμπλέτας
Με λίγα λόγια …
- Τα υπέρ: Καλή ποιότητα κατασκευής. Ενσωμάτωση USB C θύρας. Εξαιρετικό πληκτρολόγιο και σύνδεσή του με το κυρίως tablet. Έξυπνο σύστημα φόρτισης πληκτρολογίου. Άφθονη επεξεργαστική ισχύς για tablet. Πολύ καλή σχεδίαση και συνολικές επιδόσεις.
- Τα κατά: Ογκώδες. Θέλει να είναι μίνι λάπτοπ ή σούπερ ταμπλέτα; Άβολο το σύστημα σύνδεσης πληκτρολογίου. Με 10,2 ίντσες θέλει να αντιμετωπίσει τα θηρία των 12 και 13 ιντσών; Υψηλή τιμή.
- Τελικά: Θέλετε ένα μίνι-λάπτοπ-tablet combo με το τελευταίο Android 6; Τώρα υπάρχει, αλλά δεν ξέρουμε αν αξίζει τα λεφτά που ζητάει.
Το Google Pixel C είναι το νεότερο σε μια νέα κατηγορία tablet που δημιουργήθηκαν με την εμφάνιση του Microsoft Surface Pro 3 και του iPad Pro αργότερα και που είναι mega-tablets ή μίνι λάπτοπ ή κάτι και από τα δύο. Έτσι και το Pixel C μάλλον θα ήθελε να είναι λάπτοπ, αλλά τελικά έχει διχασμό προσωπικότητας. Δεν πρόλαβε να εμφανίσει η Apple το iPad Pro με το πληκτρολόγιό του (έστω και σαν ξεχωριστή αγορά) και να ’σου η Google να ακολουθήσει με το δικό της αντίστοιχο μηχάνημα. Φαίνεται πως η Microsoft εφάρμοσε κάτι που είχε πει ο Bill Gates πριν πολλά-πολλά χρόνια: «Αν δεν υπάρχει μια αγορά, δημιούργησέ την».
Αν μας ρωτούσατε πριν τρία χρόνια περίπου, όταν εμφανίστηκε το Surface Pro, αν θα ακολουθούσε κανείς άλλος κατασκευαστής, θα λέγαμε ότι, σίγουρα όχι γιατί το θεωρούσαμε ένα μεμονωμένο περιστατικό – και για τρία χρόνια έτσι ήταν. Μέχρι να φτάσουμε στο Surface Pro 3 (δηλ. τρία μοντέλα μετά) και ξαφνικά… μπουμ. Το ερώτημα όμως παραμένει πάντα: «θέλει ο καθένας ένα tablet με πληκτρολόγιο αντί ενός κλασικού λάπτοπ;»
Δείτε ακόμη: iPad Pro εναντίον Surface Pro 3 – Μάχη γιγάντων
Μαγνητικό και αποσπώμενο
Είναι δύσκολο να πούμε αν το Google Pixel C είναι μια θαυμάσια ιδέα ή μια αποτυχημένη. Μοιάζει περισσότερο με μια από τις αποτυχίες με Windows 8 που είχαν εμφανιστεί. Είναι ένα κλειστό σύνολο με το πληκτρολόγιο (clamshell), και συνδέεται με αυτό μέσω μαγνητών. Ως εδώ τίποτε το ιδιαίτερα περίεργο ή επαναστατικό. Το πρόβλημα έρχεται όταν θέλεις να το ανοίξεις ή να το κλείσεις όπου πρέπει να το αποσυνδέσεις και να το επανασυνδέσεις για να λειτουργήσει. Επίσης μπορείς να ανορθώσεις το tablet – σαν ένα λάπτοπ που ανοίγεις την οθόνη – αλλά έτσι, το σύνολο είναι ογκώδες και βαρύ (για tablet). Η όλη διαδικασία μοιάζει άβολη και μπερδεμένη – δεν ξέρω τι σκεφτόταν η Google. Και παρόλο την ωραία σχεδίαση του συνόλου, δε νομίζω ότι θα είναι βολικό στην καθημερινή χρήση το σύστημα αυτό.
Η ποιότητα και στιβαρότητα του Bluetooth πληκτρολογίου είναι πολύ καλή και στο θέμα της στήριξης του tablet, εξαιρετική – πραγματικά θυμίζει λάπτοπ. Η αφαίρεση είναι πανεύκολη και πραγματικά έχει επιτευχθεί η ισορροπία μεταξύ «δυνατού κρατήματος» των μαγνητών και ευκολίας «αποκόλλησης». Απ’ ό,τι φαίνεται, η Microsoft έδειξε το δρόμο στο θέμα αυτό και η Google ήταν αρκετά έξυπνη ώστε να τον ακολουθήσει, αντί να πειραματίζεται με αγνώστου αποτελέσματος τεχνικές.
Το πληκτρολόγιο είναι μικρό, αλλά έχει την άνεση ενός μεγάλου και πολύ γρήγορα συνηθίζεται. Τα πλήκτρα είναι «κλικάτα» και φτιαγμένα για πληκτρολόγηση. Το πολύ χρήσιμο είναι ότι το πληκτρολόγιο φορτίζεται κατά τη σύνδεσή του με το tablet τραβώντας ελάχιστη από την ισχύ της κεντρικής μπαταρίας ή οποία αντέχει για 10 ώρες χρήσης μεταξύ φορτίσεων. Με ένα ελαφρύ χτύπημα στην πλάτη του tablet, εμφανίζεται μια σειρά από LEDs που δείχνουν πόση φόρτιση έχει μείνει στη μπαταρία. Επίσης το USB Type C port επιτρέπει και τη γρήγορη φόρτιση του tablet πέραν των άλλων.
Δείτε ακόμη: iPad Pro + γραφίδα: εργαλείο για καλλιτέχνες
Το μέγεθος δεν είναι αρκετό
Η Google επέλεξε να μείνει στις «γνώριμες» 10,2 ίντσες αντί να ανοίξει τα πανιά της για μεγαλύτερα μεγέθη. Όμως γύρισε την αναλογία διατάσεων στο 4:3 (ή 3:4 ανάλογα πώς το κρατάτε), όπως στο iPad, αντί του 16:9. Ο λόγος είναι ότι, με αυτή την αναλογία, η οθόνη χωράει άνετα δύο παράθυρα δίπλα-δίπλα και με καλή ευκρίνεια. Όμως οι 10 ίντσες δεν παύουν να είναι λίγες μπροστά στις 12 του Surface Pro και τις 13 του iPad Pro.
Το τελικό αποτέλεσμα είναι ένα μικρό λάπτοπ, όχι ότι δεν έχουμε δει αντίστοιχα, που όμως είναι κάπως στενάχωρο, όπως όλα τα αντίστοιχα αυτού του μεγέθους. Δεν είναι όμως τόσο τραγικά τα πράγματα. Η ανάλυση της οθόνης φτάνει τα 2,560 × 1,800 pixel. Και «πίσω» από αυτήν βρίσκεται ένας φοβερός Nvidia Tegra X1 τετραπύρηνος επεξεργαστής μαζί με 3 GB RAM. Και αυτά είναι εξαιρετικά χαρακτηριστικά για ένα tablet, όμως από την άλλη δεν «κοντράρονται» με ένα καλό λάπτοπ.
Το Pixel C τρέχει το πρόσφατο και εντελώς καινούριο Android, 6.0 Marshmallow, που υποστηρίζει τα πολλαπλά παράθυρα. Από την άλλη, η λειτουργία αυτή είναι καινούρια και αδοκίμαστη από το Android και μένει να δούμε πώς τα πάει σε σχέση και με τον ανταγωνισμό.
Δείτε ακόμη: Split-screen ένα τεράστιο selling point για την προώθηση του iPad Pro
Τελικά συμπεράσματα …
Το Google Pixel C είναι μια ωραία συσκευή που όμως δημιουργεί ανάμικτα συναισθήματα. «Δεν είναι βόας, δεν είναι κροταλίας …» τι είναι άραγε; Δεν είναι λάπτοπ, δεν είναι tablet, είναι ένα υβρίδιο που, αν και έχει μερικά πολύ καλά hardware χαρακτηριστικά, δεν ξέρουμε πόσο καλά τα υποστηρίζει το υπάρχον software και αν μπορεί να αναδείξει τις αρετές τους. Δεδομένου ότι το συγκεκριμένο «μηχανάκι» στοχεύει μάλλον στην κατηγορία των μίνι-λάπτοπ, δεν μπορούμε να πούμε κατά πόσον το Android είναι ένα λειτουργικό αυτής της κατηγορίας. Εκτός κι αν η Google μας ετοιμάζει εκπλήξεις για το μέλλον και με την παρουσίαση του Pixel C, μας κλείνει πονηρά το μάτι.
Η τιμή έναρξης είναι στα 500$ για το μοντέλο των 32 GB αποθηκευτικού χώρου και 600$ για το 64-άρι. Το δε πληκτρολόγιο στοιχίζει επιπλέον 150$. Μάλλον ψηλή τιμή για αυτό που είναι – ένα λάπτοπ-tablet combo.
Δείτε ακόμη: 10 σημαντικές νέες δυνατότητες με την έλευση του Android 5.1 Lollipop
από Elichord
